Kanatlarım üşüdü. Bazen tipi vurdu bazen de yağmur. Yine de çırpmaya devam ettim titreyerek. Yükseklerde köknar sadeliğinde arzı endam eden hayallerim tuttu kırağı vurmuş ellerimden. Yer yer tüylerim düştü yere,…

Çok yorgunum, biraz huzursuz biraz da keyifsiz… Bıraksalar belki saatlerce uyuyacağım… “Yurima’yı dinliyorum, çaldığı her bir notayı hissediyorum. Taaa şuramda!” Küçükken, bordo bir yastık vardı, sandalyenin üstüne yerleştirir, tahta yassı…

Gökyüzüne bakıyor ve bir yandan da okumaya çalıştığı kitaba tutunuyordu; ‘bilemiyor işte.’ ‘Bilmek’ dedi ve yine o tuhaf küçümseyici tebessüm yerini aldı yüzünde; ‘ne büyük budalalık’ ve mırıldandı; ‘ihtimal ki…

Saçları döküldükten sonra ilk kez karşılaşıyorduk. Karşımda kaşsız, kirpiksiz, bıyıksız, kel bir adam duruyordu. Hiç tanımadığım birinin gözleri, en iyi tanıdığım o adam gibi bakıyordu. Bakışlarındaki tanışıklık da olmasa görüntüsü…