Cancağızım!

Ben alazlanan bir korkunun gölgesinde

Vurulurken deli divane

Gül dalına dokunmuşken tam da

Dikenle kanayan ellerimle

Uzandığım küf kokulu zamana

Meydan okumak mı bu?

Söyle niye?

Bir başkaldırı mı yoksa?

Bilmeden neye

Gayemi sorma sen de ne diye

Muamma soruların enginliğinde

Bildiğim ne varsa zaten hepsini unuttum 

Kör kütük günlerin çarkı,

Şahidim vicdandan yoksun

Cancağızım!

Bak şu halime

Git gide yaşlandım nihayet

Git gide ufaldım

Git gide saklandım

Kirpiklerimden vuruldum bazen

O mihrabı zulüme

Gönlüm kan revan

Kalbim suskun.

Sanki ta elest bezminden

Lime lime umutlarım

Kaldıysa şayet, hala kırıntısında aklım

Cancağızım!

Adem ve Havva’dan yad ise sevdam

Düştüm de benliğimden kovuldum

Leyla’sı ne haddine devrin?

Aslı’sından kime ne?

Suyun en derininden bir Şirin ile

Yaşamak mı kolay?

Yoksa devrilip gitmek mi?

Hiç bilmeden bile

Cancağızım!

Tadı kaçtı hayatın

Nereye baksam yangın

Yok mu Allah’ın aşkına bir lahza vakti

Suyu taşıyan karıncanın?

Tahtını yıksın tekerrür ile zalimin.

Güvercin anlasın halimi,

Anlatsın yarına tane tane 

Güneş doğsun sinesine 

Devirsin buzdan saltanatını

Ben ki yaşamın rükununda

Vazgeçmişsem canımın kaidesinden

Konsun avucuma sonra

Zeytinle, yaprakla ve dalla.

Ben ki tesellisine muhtaçken

Yüreğim ellerimde,

Ellerim yüreğimde

Cancağızım!

Şimdi bir de sensizliğin vatanındayım

Ölsem de zor, yaşasam da

Ey başımı dizlerine yasladığım hüzün!

Şefkatini de seni de istemiyorum artık

Ateş üfleyen güneşi de

Halesi sitemkar ayı da

Cancağızım!

Şimdi sensizliğin vatanındayım

Şimdi kabul olmayan duaların sırrında

Fethini beklediğim yenilgilerin sınırında

Tuhaflığında olup bitenin

Öyle işte Cancağızım

Öyle işte