KÖRDÜĞÜM

Titredi yine yüreğimin bam teli
İçimden kanadı kırık bir kuş havalandı.
Varlığıyla içimi karartan
Yokluğuyla hasretinden öldüren
Çekiştirdikçe daha sıkı düğümlenen
Kördüğümün kör yerindeyim.
Uyutuyorum içimdeki acıyı
Minik bir yavru kedi misali.
Çıt çıkarmadan geçiyorum kendi yanımdan
Fark etmesin diye kalbimin kırıkları
Hoyratça geçenlerin kırdıklarını,
Parmak uçlarında yürüyorum
Pamuklara sarıp sakladığım duygularımın.
Gözlerin öyle ışıl ışıl bakmasın
Kıskandırır gibi parlak yıldızları
Kapanacaksa önünde sonunda o gözler
Düşürecekse kalbimi karanlık ve kör kuyulara
Bakmasın hiç, umutla doldurmasın
Umutsuzluğa düçar olmuş gönlümü.
Alışmışken vuslata adamaya her günümü
Çözmesin hiç içimdeki kördüğümü.