Maddemi kaybedip manamı buldum

İçimdeki sırra doğrumu sordum

Yaramı dağladılar, bense sustum

Derdimi cefadan sebep sandılar.

Yıllar boyu aynalarda ben yoktum

Dermanı derdimde bulmaktan korktum

Prangalar taktılar, kilidi yuttum

Derdimi cezadan sebep sandılar

Acımı hüznümü bağrıma bastım

Vuslatı baharda kalan ayazdım

Yalanı sundular, doğruya kandım

Derdimi ezadan sebep sandılar

Yok iken varlığa koşanı gördüm

Dersimi aldım da kendime döndüm

Gözümü boyadılar, bense kördüm

Derdimi maziden sebep sandılar.

Mecnunun aşkını leyladan bildim

Yazdığım şiiri gönlümden sildim

Gülümü kırdılar, dikeni sevdim

Derdimi bülbülden sebep sandılar.

Hasretin gözünde dinmeyen yaştım

Hecesiz duada bir garip sırdım

Suya bıraktılar, tutuşup yandım

Derdimi sevdadan sebep sandılar.