Sokakta kalmıştı, annesizdi… Onun buz gibi bedeni vardı, benim sarıp sarmalamaya hasret, sıcacık ellerim… Ona, karnını doyuracak biri; bana, acıktığında mırıldandığını duyacağım bir ses lazımdı. Eksiklerimizle, o kadar tamamlıyorduk ki birbirimizi, başka teselliye ihtiyaç kalmıyordu.
Bir insan yavrusu gibi sesime ses veriyor, kollarımda uyuyordu. Hatta küstü bile bir keresinde! İnan bana, haklıydı… Onunla ilgileniş şeklimi görenler, ne büyük sevap işliyorsun, diyorlardı. Bebekler gibi bakıyormuşum ona. Ama karşılığında, sevap da dahil, hiç bir beklentim yoktu. İçimde, sahibini bekleyen bir şefkat büyümüştü aylarca. Senin gidişinle ıssız kalmıştı kollarım. O bana ilahi bir hediye olmuştu. Hepsi bu…
Sen kalsaydın yanımda, belki o da çıkmazdı karşıma, onca nazı yapamazdı. Yaramazlıklarını anlatmıyorum bile… Gönlümde birikmiş merhameti, yasa çevirmediysem büyük pay onundur. Öğrenmeyi çok istediğim ama cevabını asla alamayacağım sorulardan boğulmadıysam, can simidim minicik bir kedi yavrusu olduğu içindir. Önce, çok zor geldi bilemeyeceklerime sessizce alışmak… Saçlarının kokusunu bilmiyordum mesela. Gözlerinin rengini, teninin yumuşaklığını… Ellerin nasıl tutardı ellerimi? Nasıl seslenirdin bana susadığında… bilmiyordum. En çok hangi rengi severdin, boyun boyumu ne kadar geçerdi? Büyüdüğünde, eve gelir gelmez odana mı giderdin, yoksa yanı başıma oturup saçlarını okşamamı ister miydin?
Ellerin nasıl tutardı ellerimi? Nasıl seslenirdin bana susadığında… bilmiyordum. En çok hangi rengi severdin, boyun boyumu ne kadar geçerdi?
Zihnimde, bağıra çağıra dolaşan cevapsız sorularda yitip gitmeyişim, kucağıma yatıp, mırıltılarıyla beni iyileştiren o tüy yumağı sebebiyledir. Geceleri uyanıp, sıcak su torbasını değiştirirdim, seni kundaklara saracağım gibi… Gözlerine ve karnına masajlar yapardım, senin ayaklarına yapacağım masajlar yerine… Sesimi duydugunda kucağıma almam için miyavlamaya başlıyordu, kollarımda uyutmayı hayal ettiğim evlat yerine…
Bir annenin bebeğine kavuşması dokuz ay sürerken, ben ahireti bekliyordum. O, bu bekleyişin en zor kısmında geldi. Senin yerini dolduramadı elbette ama şifa oldu yarama. Dünya üzerinde nice devalar var kullarını bilenin, dertten evvel yarattığı… Sen, benden daha iyi bilirsin…
Yorumlar
BeHappy
bu yaziyi cok begendim